اتریوم ETH

مقدمه

اگر بیت کوین (BTC) ادعا میکند که آینده پول است، پس اتریوم چیست؟ برای شخصی که تازه وارد فضای رمزارزها شده است، با توجه به اینکه احتمالاً اتریوم و ارز دیجیتال بومی آن یعنی اتر (ETH) را در کنار بیت کوین در همه صرافی ها و اخبار می بیند، پرسش این سوال منطقی است. با این حال، خیلی منصفانه نیست که اتریوم را در رقابت مستقیم با بیت کوین بدانیم. چرا که اهداف، ویژگی ها و حتی تکنولوژی متفاوتی دارد. این مقاله اطلاعاتی در مورد تاریخچه اتریوم، نحوه عملکرد اتریوم، نحوه خرید اتریوم، مزایا و معایب اتریوم، اتریوم 2.0 و بررسی ویژگی های آن و در نهایت بررسی بهترین کیف پول های اتریوم وآینده ی اتریوم را در اختیار شما قرار می دهد.

پلتفرم در بلاک چین چیست؟

پلتفرم های بلاک چین امکان توسعه اپلیکیشن های مبتنی بر بلاک چین را فراهم می کنند. آنها می توانند دارای مجوز یا بدون مجوز باشند. اتریوم، هایپرلجر، R3، ریپل و EOS برخی از پلتفرم هایی هستند که چارچوب‌های بلاک چین را ساخته‌اند و به افراد اجازه می‌دهند برنامه‌های کاربردی را روی بلاک چین توسعه دهند و میزبانی کنند.

اتریوم چیست؟

وقتی اسم اتریوم را میشنوید ممکن است آن را تنها یک ارز دیجیتال بدانید اما این تمام ماجرا نیست. اتریوم یک پلتفرم غیرمتمرکز روی شبکه بلاک چین است که امکاناتی از جمله انجام تراکنش‌ها ، کسب سود از طریق نگهداری دارایی‌ها، استفاده و ذخیره توکن‌های غیرقابل تعویض(NFT)، معامله ارزهای دیجیتال، بازی کردن، استفاده از رسانه‌های اجتماعی و بسیاری موارد دیگر را در اختیار کاربران قرار میدهد. بسیاری اتریوم را گام بعدی اینترنت می دانند. اگر پلتفرم‌های متمرکز مانند اپ استور اپل، وب ۲.۰ را نشان می‌دهند، یک شبکه غیرمتمرکز و مبتنی بر کاربر مانند اتریوم، وب ۳.۰  است. این "نسل بعدی وب" از موارد زیادی از قبیل برنامه های غیرمتمرکز (DApps)، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و صرافی های غیرمتمرکز (DEXs) پشتیبانی می کند. ارز دیجیتال معروف این شبکه اتر یا ETH نام دارد ولی در عموم با عنوان اتریوم شناخته شده است.ماهیت توزیع شده فناوری بلاک چین چیزی است که پلتفرم اتریوم را ایمن می کند و این امنیت باعث می شود ETH ارزش جمع آوری و نگهداری داشته باشد. در ژانویه 2022 ، اتر یا همان ETH پس از بیت کوین از نظر ارزش بازار دوم است. حال به بررسی چند مورد از امکانات معرفی شده ی شبکه ی اتریوم میپردازیم:

توکن غیر قابل تعویض(NFT) :

توکن های غیرقابل تعویض (nonfungible token) یا همانNFT  ها توکن هایی هستند که می توانیم از آنها برای نشان دادن مالکیت آیتم های منحصر به فرد استفاده کنیم.این تکنولوژی به ما اجازه می دهد چیزهایی مانند آثار هنری، کلکسیون ها، یا حتی املاک و مستغلات را تبدیل به توکن کنیم. هر NFT هر بار فقط می توانند یک مالک رسمی داشته باشند و توسط بلاک چین اتریوم ایمن شده است. هیچکس نمی تواند سابقه مالکیت را تغییر دهد یا یک NFT جدید را از روی نسخه موجود آن کپی کند. برای مثال، هنرمندان با آوردن آثار خود به بلاک چین از طریق NFT، میلیون‌ها دلار درآمد کسب می‌کنند. ممکن است تعجب کنیم که چرا آثار هنری دیجیتال بخریم در حالی که می توانیم فقط از آن عکس بگیریم؟ جواب ساده است: کالکسیونر ها مالکیت می خواهند. NFT ها همچنین دارای سند مالکیت هستند و به عنوان شکلی ایمن ذخیره سازی میشوند. این یک ابزار همه کاره برای کلکسیونرها است، بنابراین دیدن جذابیت آن کار سختی نیست.

برنامه‌های غیرمتمرکز(  DApps):

برنامه‌های غیرمتمرکز ( Decentralized Applications :DApps) برنامه‌ها یا اپلیکیشن های دیجیتالی هستند که به‌جای اینکه روی یک رایانه اجرا ‌شوند ، روی یک شبکه بلاک‌چین یا یک شبکه همتا به همتا (P2P) از رایانه‌ها اجرا می‌شوند. DApps خارج از حوزه اختیار و کنترل یک مقام واحد هستند، اغلب بر روی پلت فرم اتریوم ساخته می شوند و می توانند برای اهداف مختلفی از جمله بازی، امور مالی و رسانه های اجتماعی توسعه یابند.

امور مالی غیرمتمرکز (DeFi):

امور مالی غیرمتمرکز (Decentralized Finance :DeFi) یک فناوری مالی در حال ظهور است که بر اساس دفتر کل توزیع شده ایمن، مشابه آنچه که توسط ارزهای دیجیتال استفاده می شود، کار میکند. این سیستم کنترل بانک ها و موسسات را بر پول، محصولات مالی و خدمات مالی حذف می کند.

صرافی‌های غیرمتمرکز (DEXs) :

صرافی‌های غیرمتمرکز (Decentralized Exchange: DEXs) ، بازارهای همتا به همتا هستند که در آن معامله‌گران ارزهای رمزنگاری شده مستقیماً بدون واگذاری مدیریت وجوه خود به یک واسطه یا متولی، معاملات را انجام می‌دهند.انجام این تراکنش‌ها از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند تسهیل می‌شوند.

قرارداد هوشمند :

قرارداد هوشمند(Smart Contract) یک قرارداد خوداجرا است که شرایط توافق بین خریدار و فروشنده مستقیماً و به صورت خطوطی از کد نوشته می شود. این کد و توافق نامه های موجود در آن در سراسر یک شبکه بلاک چین غیرمتمرکز توزیع شده وجود دارد. اجرای تراکنش توسط کد کنترل میشود و تراکنش ها قابل پیگیری و برگشت ناپذیر هستند.

قراردادهای هوشمند امکان انجام معاملات و تراکنش های مطمین میان طرف های ناشناس و مختلف را بدون نیاز به یک مرجع مرکزی، سیستم قانونی یا مکانیزم اجرایی خارجی فراهم میکند. در حالی که فناوری بلاک چین اساساً به عنوان پایه ای برای بیت کوین در نظر گرفته شده بود، اما بسیار فراتر از زیربنای ارز مجازی در حال تکامل یافتن است.

تاریخچه اتریوم

اتریوم همیشه دومین پروژه بزرگ بلاک چین در جهان نبوده است. ویتالیک بوترین در واقع این پروژه را برای پاسخگویی به کاستی های بیت کوین ایجاد کرد. بوترین white paper اتریوم را در سال 2013 منتشر کرد که در آن جزئیات قراردادهای هوشمند و بیانیه‌های غیرقابل تغییر خودکار «اگر-آنوقت» که امکان توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز را فراهم می‌کرد، وجود داشت. در حالی که توسعه برنامه های غیر متمرکز (DApps) قبلاً در فضای بلاک چین وجود داشت، ولی پلتفرم‌های آن ها قابل همکاری نبودند. بوترین قصد داشت به وسیله اتریوم آن ها را متحد کند. از نظر او، یکسان کردن شیوه اجرا و تعامل برنامه های DApps تنها راه برای حفظ پذیرش بود.

این گونه، اتریوم 1.0 متولد شد. آن را به عنوان اپ استور اپل در نظر بگیرید: فضایی برای ده ها هزار برنامه مختلف که همگی از قوانین یکسانی پیروی می کنند. با این تفاوت که مجموعه قوانین آن در شبکه کدگذاری می شود و به طور خودکار با توسعه دهندگان دیگری که می توانند قوانین خود را در DApps اعمال کنند، اجرا می شود. یعنی مانند هنگامی که اپل میخواهد مقررات را تغییر دهد و آن ها را اجرا کند ، هیچ واحد مرکزی وجود ندارد. در عوض، قدرت در دست افرادی است که به عنوان یک جامعه عمل می کنند.

مشخص است که ساخت چنین شبکه ای ارزان نیست. بنابراین، بوترین و همکارانش پیش فروشی را برای جمع آوری 18439086 دلار در اتر برگزار کردند و از توسعه‌های حال و آینده اتریوم حمایت مالی کردند. این گروه همچنین بنیاد اتریوم را با ماموریت حفظ و توسعه شبکه در سوئیس تاسیس کرد. بلافاصله پس از آن، بوترین اعلام کرد که این بنیاد به صورت غیرانتفاعی فعالیت خواهد کرد، که این موضوع باعث شد برخی از بنیانگذاران آن را ترک کنند.

پیش از این، توسعه دهندگان ایده های غیرمتمرکز خود را به اتریوم می آوردند. در سال 2016، این کاربران The DAO را تأسیس کردند، یک گروه دموکراتیک که در مورد تغییرات و پیشنهادات شبکه رای می داد. این سازمان توسط یک قرارداد هوشمند حمایت می‌شد و نیاز به مدیر عاملی که درباره اتریوم اطلاعاتی میداد را برطرف کرد. در عوض، به رای دادن اکثریت اعضا برای اعمال تغییرات نیاز بود.

با این حال، زمانی که یک هکر ناشناس 40 میلیون دلار از دارایی های The DAO را با استفاده از نفوذ امنیتی سرقت کرد، همه این تلاش ها بی نتیجه ماند. برای بازگرداندن این سرقت، DAO به "هارد فورک" اتریوم رای داد، که از شبکه قدیمی جدا شد و به یک پروتکل جدید ارتقا یافت و یک به روز رسانی نرم افزاری بزرگ روی آن انجام شد. این فورک جدید نام اتریوم را حفظ کرد، در حالی که شبکه اصلی به عنوان Ethereum Classic وجود دارد.

هارد فورک(hard fork) چیست؟

هارد فورک ، در فناوری بلاک چین ، یک تغییر اساسی در پروتکل شبکه است که بلوک ها و تراکنش های نامعتبر قبلی را معتبر می کند و یا بالعکس. یک هارد فورک به منظور ارتقا نرم افزار پروتکل به آخرین نسخه، به همه گره ها یا کاربران نیاز دارد.

فورک ها ممکن است توسط توسعه دهندگان یا اعضای یک جامعه رمزامرز که از عملکردها و پیاده سازی های موجود آن ناراضی هستند، راه اندازی شود.فورک ها همچنین ممکن است به عنوان راهی برای جذب سرمایه برای پروژه های فناوری جدید یا ارائه ارزهای دیجیتال ظاهر شوند.

اتریوم چگونه کار می کند؟

شبکه اتریوم همانند بیت کوین بر روی هزاران رایانه در سراسر جهان وجود دارد و این به لطف کاربرانی است که به‌عنوان «گره‌ها» به جای یک سرور متمرکز حضور دارند و باعث می شود که این شبکه غیرمتمرکز و در برابر حملات بسیار مصون باشد و در نتیجه از کار نیفتد. اگر یک کامپیوتر از کار بیفتد، مهم نیست زیرا هزاران کامپیوتر دیگر شبکه را نگه می دارند.

اتریوم در اصل یک سیستم غیرمتمرکز واحد است که رایانه ای به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) را اجرا می کند. هر گره یک کپی از آن رایانه را در خود نگه می دارد، به این معنی که هر گونه تعامل باید تأیید شود تا همه بتوانند نسخه خود را به روز کنند.

تعاملات شبکه در صورت تایید به عنوان "تراکنش" در نظر گرفته می شوند و در بلوک های موجود در بلاک چین اتریوم ذخیره می شوند. ماینرها قبل از اینکه این بلوک ها را به شبکه متصل کنند و به عنوان تاریخچه تراکنش یا دفترچه دیجیتال در نظر گرفته شوند، آنها را اعتبارسنجی می کنند. استخراج برای تأیید تراکنش ها با عنوان روش اجماع اثبات کار (PoW) شناخته می شود. هر بلوک دارای یک کد 64 رقمی منحصر به فرد است که توسط آن شناسایی می شود. ماینرها قدرت کامپیوتر خود را برای یافتن این کد و اثبات منحصربه‌فرد بودن آن، به کار میگیرند. قدرت رایانه آنها "اثبات" این کار است و ماینرها برای جبران تلاش های خود ETH پاداش می گیرند.

همچنین، مانند بیت کوین، تمام تراکنش های اتریوم کاملاً عمومی هستند. ماینرها بلوک های تکمیل شده را برای بقیه شبکه اطلاع رسانی پخش میکنند و تغییر را تأیید و بلوک ها را به نسخه کپی دفتر دیجیتال همه اضافه می کنند. بلوک های تایید شده را نمی توان دستکاری کرد و به عنوان یک تاریخچه کامل از تمام تراکنش های شبکه عمل می کنند.

اما، اگر ماینرها برای کار خود دستمزد دریافت می کنند، این اتریوم از کجا می آید؟ هر تراکنش با کارمزدی به نام " gas" همراه است که توسط کاربر شروع کننده تراکنش پرداخت می شود. این کارمزد به استخراج‌کننده‌ای پرداخت می‌شود که تراکنش را تأیید می‌کند و انگیزه استخراج آینده و تضمین امنیت شبکه را فراهم می‌کند. این کارمزد به عنوان یک محدودیت در برابر تعداد اقداماتی که کاربر می تواند در هر تراکنش انجام دهد عمل می کند. همچنین برای از اسپم شبکه جلوگیری می کند.

اتریوم 2.0 (Eth2) چیست؟

اتریوم 2.0 به‌روزرسانی برزرگی در شبکه بلاک چین اتریوم محسوب میشود که در چند فاز مختلف (فاز صفر، فاز یک و فاز دو) منتشر خواهد شد. اتریوم به آرامی به نسخه 2.0 خود ارتقا می یابد که انتظار می رود الگوریتم اجماع اثبات سهام را به همراه داشته باشد. اولین ویژگی جدید اتریوم 2.0 که شبکه سنتی اتریوم روی آن کار میکند ادغام با Beacon Chain است که برای اجرا بین سالهای 2020 تا 2022 برنامه ریزی شده است. Beacon Chain در نگاه اول تغییر چندانی نمی کند، اما تغییرات اساسی لازم برای ارتقاء آینده، مانند زنجیره های خرد شده را اضافه می کند. زنجیره های خرد شده و فرآیند خرد کردن بخش بزرگی از حل مسایل مقیاس پذیری هستند. فرآیند خرد کردن عمل پخش تراکنش ها در چندین شبکه بلاک چین کوچکتر است. این شبکه‌های کوچک‌تر را می‌توان توسط کاربرانی با سخت‌افزار ضعیف‌تر اجرا کرد، زیرا آن‌ها فقط به جای کل شبکه، به ذخیره اطلاعات از قسمت مذکور نیاز دارند. اساسا، فرآیند خرد کردن دسترسی به اعتبارسنجی اتریوم راحتتر می کند و به رفع تراکم شبکه اصلی کمک می کند.

اتریوم 2.0 باعث شده است که بسیاری از علاقه مندان به ارزهای دیجیتال احساس کنند بازار صعودی و بولیش خواهد بود. سلبریتی ها از NFT ها استفاده می کنند و آگاهی عمومی از بلاک چین در حال افزایش است. با این حال، تمام این فعالیت‌ها منجر به بالا بودن کارمزد تراکنش‌ها و کندتر شدن زمان اعتبارسنجی شده است و این می تواند مشکل ایجاد کند، زیرا کارمزدها ممکن است در برخی مواقع بیش از نیمی از مبلغ تراکنش را دربربگیرند این موضوع نیاز به اتریوم  2.0 را نشان میدهند. خوشبختانه، توسعه دهندگان DApp سخت در تلاش هستند تا آن را برای پذیرش جریان اصلی در حال انجام، بیشتر در دسترس قرار دهند.

اتریوم در مقابل بیت کوین

در حالی که بیت کوین رایج ترین ارز دیجیتال است، جامعه اتریوم این جاه طلبی را دارد که پروژه را گسترش دهد. هدف اصلی بیتکوین  پول دیجیتال بودن است و به خوبی به این هدف عمل می کند. اما محدودیت هایی دارد. بیتکوین یک شبکه PoW است که با مشکل مقیاس پذیری درگیر است و برخی را به این فکر وامیدارد که بیتکوین مانند طلا بیشتر وسیله ای برای حفظ ارزش است. همچنین بیت کوین دارای سقف 21 میلیون سکه است که بیشتر به این استدلال کمک می کند.

از سوی دیگر، اتریوم قصد دارد از زیرساخت اینترنت فعلی ما پیشی بگیرد. این شرکت قصد دارد بسیاری از فرآیندهایی را که هنوز به واسطه نیاز دارند، مانند استفاده از اپ استورها یا کار با مدیریت کننده های صندوق های مالی را خودکار کند.توکن آن یعنی ETH بیشتر به عنوان راهی برای تعامل با شبکه استفاده می شود تا راهی برای انتقال پول، اگرچه می تواند این کار را نیز انجام دهد. توسعه دهندگان می توانند بر روی اتریوم یک توکن منحصر به فرد سازگار با اتر برای هر DApp ایجاد کنند که یک توکن ERC-20 نامیده می شود. این بدان معناست که همه توکن‌های مبتنی بر اتریوم از نظر فنی با هم قابل اجرا و  تعامل هستند. در حالی که شبکه بیت کوین فقط برای بیت کوین است.

مزایای اتریوم

جدای از غیر متمرکز و ناشناس بودن، اتریوم مزایای دیگری مانند عدم سانسور شدن نیز دارد. برای مثال، اگر شخصی چیزی توهین‌آمیز را توییت کند، توییتر می‌تواند آن را حذف کرده و آن کاربر را مجازات کند. با این حال، در یک پلتفرم رسانه اجتماعی مبتنی بر اتریوم، تنها در صورتی ممکن است این اتفاق بیافتد که جامعه به انجام آن رای دهد. به این ترتیب، کاربران با دیدگاه‌های مختلف می‌توانند هر طور که مناسب می‌دانند بحث کنند و مردم می‌توانند تصمیم بگیرند که چه چیزی باید گفته شود و چه چیزی نباید گفته شود.

همچنین الزامات جامعه مانع از تصاحب قدرت توسط اعضای بد می شود. شخصی با نیت بد باید 51٪ از شبکه را تحت کنترل بگیرد تا بتواند تغییری ایجاد کند، که در بیشتر موارد تقریبا غیرممکن است که این بسیار ایمن تر از یک سرور ساده است که می توان به آن نفوذ کرد.

علاوه بر این، قراردادهای هوشمندی وجود دارند که بسیاری از گام های برداشته شده توسط مقامات مرکزی در وب سنتی را خودکار می کند. برای مثال، یک فریلنسر درUpwork باید از این پلتفرم برای یافتن مشتریان و تنظیم قراردادهای پرداخت استفاده کند. مدل کسب‌وکار Upwork این گونه است که درصدی از هر قرارداد را برای پرداخت به کارکنان، هزینه‌های سرور و غیره را برمیدارد. در وب 3.0، مشتری می‌تواند به سادگی یک قرارداد هوشمند بنویسد که بیان می‌کند: «اگر کار در زمان X تحویل داده شود، وجوه آزاد می‌شود. " قوانین به صورت هارد-کد در قرارداد گنجانده شده است و هیچ یک از طرفین پس از نوشتن نمی توانند آن را دستکاری کنند.

همچنین به دست آوردن اتر از همیشه آسانتر شده است. شرکت‌هایی مانند PayPal و شرکت تابعه آن Venmo از خرید رمزارز با ارز فیات در داخل برنامه خود، پشتیبانی می‌کنند. با در نظر گرفتن میلیون ها مشتری در هر پلتفرم، آنها دیر یا زود چاره ای جز وارد شدن به این جریان نخواهند داشت.

معایب اتریوم

در حالی که اتریوم به نظر یک پلتفرم عالی به نظر می آید، چند مشکل کلیدی دارد که باید برطرف شوند.

اولین مورد مقیاس پذیری است. بوترین اتریوم را به شکلی که اکنون در وب میبینیم، با میلیون‌ها کاربر در حال تعامل در آن واحد تصور کرده است. اما با توجه به الگوریتم اجماع PoW، چنین تعاملی توسط زمان اعتبارسنجی بلوک و هزینه‌های کارمزدها محدود می‌شود.پس غیر متمرکز بودن اینجا یک مانع است. یک نهاد مرکزی، مانند ویزا، همه چیز را مدیریت می کند و فرآیند تراکنش را کامل کرده است.

دومین مورد موضوع دسترسی است. در زمان نگارش این مقاله، توسعه در بستر اتریوم گران است و تعامل با آن برای کاربرانی که با فناوری آن آشنایی ندارند، چالش برانگیز است. برخی از پلتفرم ها به کیف پول های خاصی نیاز دارند، به این معنی که فرد باید ETH را از کیف پول فعلی خود به کیف پول مورد نیاز منتقل کند. این امر برای کاربرانی است که در اکوسیستم مالی کنونی حضور فعال دارند یک گام غیر ضروریاست و همچنین اصلا مورد پسند مبتدیان نیست.

البته PayPal در حال اضافه کردن پشتیبانی از رمزارزها است، اما کاربران نمی‌توانند کار زیادی به جز نگه داشتن آنها در آنجا انجام دهند. این پلتفرم باید با DeFi و DApps ادغام شود تا دسترسی را به روشی معنادار افزایش دهد.

این پلتفرم دارای اسناد و مدارک مدونی است اما در عمل استفاده از اتریوم نیاز به ساده‌سازی بیشتری دارد. یادگیری در مورد بلاک چین با استفاده از آن بسیار متفاوت است.

بهترین کیف پول اتریوم کدام است؟

کیف‌پول‌های اتریوم زیادی وجود دارد که در ادامه تعدادی از بهترین های آنها را معرفی میکنیم

1. Trezor One

Trezor قدیمی ترین کیف پول سخت افزاری بیت کوین است. این کیف پول محصولی از SatoshiLabs است و رابط کاربری ساده ای دارد. از نظر امنیت، Trezor بسیار پیشرفته است زیرا پین کد آن هرگز از کیف پول خارج نمی شود. این بدان معناست که حتی اگر آن را با یک رایانه ای که به آن نفوذ شده وصل کنید، با ریسک به خطر افتادن کیف پول خود مواجه نخواهید شد. برخی استدلال می کنند که این بهترین کیف پول اتریوم در بازار است.

2. Metamask

اگر اطلاعات زیادی در مورد شبکه اتریوم ندارید، باید از این کیف پول استفاده کنید. متامسک نرم افزاری است که می توانید آن را به عنوان افزونه کروم نیز دانلود و از آن استفاده کنید! با استفاده متامسک کیف پول اتریوم در مرورگر شما در دسترس باقی می ماند و اگر توسعه دهنده هستید، می توانید از طریق آن با شبکه های آزمایشی اتریوم نیز تعامل داشته باشید.

3. Ledger Nano S 

محبوب‌ترین کیف پول سخت‌افزاری یعنی لجر نانو اس مطمئناً سزاوار جایگاهی در این لیست است. یک کیف پول سخت افزاری به شما این امکان را می دهد که کلیدهای خصوصی خود را در یک دستگاه فیزیکی ذخیره کنید. از آنجایی که در ارزهای دیجیتال یک کلید همه چیز است، جایی که شما آن کلیدها را ذخیره می کنید بسیار مهم است و این علت محبوبیت کیف پول های سخت افزاری است.همه ارزهای دیجیتال به صورت آفلاین در کیف پول ذخیره می شوند، بنابراین خطر هک وجود ندارد. اگر شما یک برنامه نویس یا فردی آشنا با فناوری نیستید، استفاده از کیف پول سخت افزاری، بهترین راه برای اطمینان از امنیت ارز دیجیتال شما خواهد بود. سیستم عامل لجر نانو اس BOLOS است که توسعه دهندگان آن را در یک تراشه امن بارگذاری می کنند. برخی افراد این کیف پول را بهترین کیف پول اتریوم در بازار می دانند.

4. Exodus

اگر شما فردی مبتدی هستید و قبلا از کیف پول اتریوم استفاده نکرده اید،این کیف پول انتخاب مناسبی است. این کیف پول به تازگی وارد بازار شده است و ویژگی های متعددی برای متمایز کردن خود دارد و با لینوکس، مک او اس و ویندوز سازگار است. اکسدز یک اپلیکیشن موبایل نیز دارد که می توانید آن را در گوشی هوشمند خود دانلود کنید و در هر زمان و هر کجا که بخواهید از آن استفاده کنید. شما این امکان را دارید که بین آلت کوین ها و بیت کوین در خود کیف پول معامله انجام دهید. یکی دیگر از ویژگی های برجسته این کیف پول، همگام سازی آن با پرتفولیو Trezor شما است. این بدان معناست با استفاده از اکسدز می توانید هم از مزایای کیف پول سخت افزاری و  هم از هم از مزایای کیف پول دیجیتالی استفاده  کنید.

5. Mist

میست توسط افرادی که اتریوم را ایجاد کردند بوجود آمده است و کیف پول رسمی اتریوم در بازار است و به عنوان یکی از بهترین کیف پول های اتریوم در نظر گرفته می شود. از آن جایی که، قبل از استفاده از این کیف پول باید با بلاک چین آشنا باشید، استفاده از آن کمی پیچیده است.

6. کوین بیس(Coinbase)

کوین بیس ، یک کیف پول تحت وب است که جزو ساده ترین و راحتترین کیف پول های اتریوم است. کوین بیس هم یک صرافی و هم یک پلت فرم کیف پول است که در آن می توانید اتریوم، بیت کوین و لایت کوین را با ارز فیات خریداری کنید و ارزهای دیجیتال خود را ایمن نگه دارید.

از آنجایی که کلیدهای خصوصی در سرورهای میزبان کوین بیس ذخیره می شوند، در نهایت شما کنترل کاملی روی کلیدهای خود ندارید. خوشبختانه، کوین بیس یک شرکت بسیار معتبر و با شهرت با ارزش دارایی بیش از 1 میلیارد دلار است که در سانفرانسیسکو مستقر و بسیار امن و قابل اعتماد است.

7. MyEtherWallet

MyEtherWallet یک کیف پول تحت وب منبع باز است که با Coinbase و سایر کیف پول های وب سنتی متفاوت است زیرا شما در رایانه خود کنترل کاملی بر روی کلید خصوصی خود دارید. این بدان معناست که می توانید کیف پول های جدیدی تولید کرده و اتر خود را ذخیره کنید، بدون اینکه نیاز به انجام این در سرورهای  MyEtherWalletباشد. همچنین به این معنی نیز هست که شما مسئولیت کامل تهیه نسخه پشتیبان از کیف پول خود را بر عهده دارید.

MyEtherWallet به شما این امکان را می دهد تا قراردادهای هوشمند بنویسید و به آنها دسترسی داشته باشید و این عالی است. همچنین میتواند به Trezor و Ledger Nano S متصل می‌شود تا با خیال راحت به اتریوم خود در پلتفرم MyEther دسترسی داشته باشید.

8. Jaxx

Jaxx یک کیف پول نرم افزاری است که از بسیاری از ارزهای دیجیتال پیشتاز از جمله اتریوم پشتیبانی می کند. این کیف پول در پلتفرم های زیر به راحتی در دسترس است:

اندروید (موبایل و تبلت)

iOS (موبایل و تبلت)

OS X

ویندوز

لینوکس

مرورگر کروم (برنامه افزودنی)

همچنین به زودی یک کیف پول سخت افزاری نیز ارایه خواهد شد.

این کیف پول با در نظر گرفتن کاربر نهایی طراحی شده است، استفاده از این کیف پول ساده و دارای یک رابط بصری است که حتی یک هولدر مبتدی نیز نباید مشکلی در کار کردن با آن داشته باشد.

با Jaxx، قدرت کاملاً در دستان شماست. همه کلیدها در دستگاه محلی شما ایجاد می شوند و هرگز به هیچ سروری ارسال نمی شوند. به همین دلیل، شرکت دسترسی به وجوه شما نخواهد داشت. Jaxx همچنین از جمع‌آوری اطلاعات شخصی خودداری می‌کند، و برای استفاده از کیف پول نیازی به احراز هویت نیست و این برای علاقه مندان به بازار ارزهای دیجیتال که به حریم خصوصی اهمیت می دهند، فوق العاده است.

9. Guarda

Guarda یک کیف پول چند امضایی ساده، سبک و ایمن است که از بیت‌کوین، اتریوم، تتر، EOS، TRON و صدها دارایی دیگر پشتیبانی می‌کند. کاربران می توانند از Gaurda برای خرید، فروش و مبادله ارزهای دیجیتال استفاده کنند. این ویژگی Guarda قابل توجه است که به کاربران اجازه می دهد دارایی های خود را در یک رابط کاربری نسبتاً کاربرپسند stake کنند.

Gaurda اساساً برای اتریوم در سال 2017 راه‌اندازی شد، اما از آن زمان به طیف گسترده‌ای از محصولات مبتنی بر بلاک‌چین گسترش یافته و از بیش از ده هزار توکن مختلف، ارزهای دیجیتال و استیبل کوین های مختلف پشتیبانی می‌کند. این شرکت همچنین دارای مجوز (reg. FVR000109) برای ارز مجازی در مبادلات ارز فیات است.

آینده اتریوم

محبوبیت بلاک چین اتریوم در ماه های اخیر با افزایش یافته است، زیرا توسعه دهندگان از آن برای ساخت مجموعه ای از پروژه های مالی غیرمتمرکز و NFT استفاده کرده اند. به گفته مدافعان آن، ظهور برنامه‌های کاربردی جدیدی مانند اینها، در میان اولین برنامه‌هایی که بر روی بلاک چین عمومی اجرا می‌شوند، تأثیر فوق‌العاده‌ای را بر شبکه داشته است ، زیرا افزایش فعالیت باعث جذب بیشتر و بیشتر توسعه‌دهندگان به سمت اتریوم می‌شود.

با این حال، مسائل اساسی در مورد اینکه آیا اتریوم که با مجموعه ای پیچیده از ارتقاهای تکنولوژیک از برنامه عقب مانده است، می تواند با رقبای چابک تر خود رقابت کند و اینکه آیا با رشد دنیای رمزارزها در مورد عملکرد بلندمدت آن اتفاق نظر وجود خواهد داشت،به قوت خود باقی می ماند.

برعکس، سرمایه‌گذارانی مانند گارگ هشدار می‌دهند که در بلندمدت، با بازگشت تسلط بلامنازع بیت کوین بین تمام رمزامرزها، سرمایه گذارهای ارزهای دیجیتال ممکن است نسبت به اتریوم دیدگاه متفاوت و معکوسی پیدا کنند.