مقدمه
حوزه کریپتو اخیرا با پیشتازی بیت کوین رشد چشمگیری را تجربه کرده است. شرکتهای مالی چند ملیتی شروع به سرمایهگذاری مبالغ هنگفتی در بیتکوین کردهاند، اقدامی که میتواند مقدمه ای برای موج جدیدی از پذیرش حوزه رمزارزها باشد.
برای برخی افراد و به ویژه برای معامله گران روزانه، وجود نوسانات در بازار لازمه ی کسب سود است، بنابراین آن ها از بازار ارزهای دیجیتال که به داشتن نوسانات بالا معروف هستند استقبال خوبی می کنند و این شاید جذاب ترین چیز برای این دسته از افراد باشد. اما برای بعضی دیگر، درست برعکس است. نوسانات بالا از نظر آن ها به عنوان یک نقطه ضعف برای ارزهای دیجیتال در نظر گرفته می شود؛ استدلالی که اغلب توسط مخالفان این صنعت برای انتقاد از ارزهای دیجیتال استفاده می شود و این گونه آن را یک دارایی ناپایدار می نامند.
استیبل کوینها راهحلی هستند که اغلب معاملهگران برای به حداقل رساندن بودن در معرض تغییرات شدید قیمت که معمولاً در ارزهای دیجیتال اتفاق می افتد، از آن ها استفاده میکنند. یکی از محبوب ترین استیبل کوین ها در حال حاضر توکن دای (DAI) است. در این متن، متوجه خواهید شد که استیبل کوین دای چیست، چگونه کار می کند، چه کسی آن را ایجاد کرده است و مزایا و معایب آن چیست.
استیبل کوین شکلی از ارز دیجیتال است که نوسانات را به حداقل می رساند. استیبل کوین ها ممکن است به دلار آمریکا یا دارایی های دیگر مانند طلا متصل شوند.
بیت کوین و اتریوم دو مورد از محبوب ترین رمزارزها هستند، اما می توانند بسیار پرنوسان باشند. این رفتار قیمتی ممکن است مانع از این شود که این دارایی ها به عنوان حقوق و دستمزد اشخاص پرداخت شوند. به عنوان مثال، یک کسب و کار ممکن است در پرداخت حقوق شخصی به بیت کوین به دلیل نوسانات آن، مردد باشد.
نوسانات کریپتو مانعی برای پرداخت وام هایی است که برپایه ی بلاک چین و بازارهای پیش بینی هستند. نوسانات همچنین می تواند مانعی برای سایر قراردادهای هوشمند بلندمدت باشد که به ثبات نیاز دارند و بدیهی است که کاربرانی وجود دارند که می خواهند پول خود را به عنوان یک دارایی که ارزش را حفظ می کند، نگه دارند.
ایده ی ایجاد رمزارزهایی با قیمت پایدار مدتی است که به وجود آمده است و چالش اصلی آن، تثبیت قیمت بوده است. بنابراین، ایجاد استیبل کوین توسط بسیاری از افراد به عنوان یک دستاورد مهم در حوزه کریپتو در نظر گرفته می شود. هدف استیبل کوین ها، به حداقل رساندن نوسانات با حفظ ثبات است. چگونه استیبل کوین ها به این امر دست پیدا می کنند؟ با اتصال به یک دارایی خارجی. این دارایی ها متمرکز هستند و ثبات آنها توسط مقامات مرکزی حفظ می شود.
بنابراین در حالی که برای مثال ارزش ارز فیات می تواند به شدت تغییر کند، متخصصین مرکزی عرضه و تقاضا را کنترل می کنند تا قیمت را ثابت نگه دارند. وقتی صحبت از ارزهای دیجیتال به میان میآید، چنین چیزی غیرممکن است، زیرا ارزهای دیجیتال توسط کسی کنترل نمیشوند و بنابراین مستعد نوسانات قیمت هستند.
استیبل کوین های با پشتوانه فیات: استیبل کوین هایی هستند که توسط ارزهایی مانند USD، EUR یا GBP پشتیبانی می شوند. این استیبل کوین ها با پشتوانه فیات با نسبت 1:1 پشتیبانی می شوند. بنابراین یک استیبل کوین برابر با یک واحد ارز فیات است.
استیبل کوین های با پشتوانه کالا: استیبل کوین هایی هستند که توسط کالاهایی مانند طلا حمایت می شوند. یک کوین به همان اندازه، ارزش یک واحد کالای ثابت (مانند یک اونس طلا) را دارد.
استیبل کوین های با پشتوانه رمزارز: استیبل کوین هایی که توسط سایر ارزهای دیجیتال پشتیبانی می شوند. به منظور کاهش خطرات نوساناتی که به طور بالقوه در ارز دیجیتال ذخیره شده وجود دارد، معمولاً استیبل کوین های با پشتوانه رمزنگاری از میزان وثیقه بیشتری استفاده می کنند. این به این معنی است که به جای داشتن وثیقه در نسبت 1:1، نسبت وزن 1:2 را به خود اختصاص می دهند. این وثیقه ها معمولاً شامل ارزهای دیجیتال معتبری مانند بیت کوین یا اتریوم می شوند. استیبل کوین های با پشتوانه رمزارز، غیرمتمرکز هستند و محبوب ترین آنها استیبل کوین دای(DAI) است. دای به USD متصل است و بر روی شبکه اتریوم ساخته شده است.
استیبل کوین های بدون وثیقه: این نوع استیبل کوین ها هیچ نوع وثیقه ای ندارند. برای ثابت نگه داشتن ارزش، به قراردادهای هوشمندی وابسته هستند که با توجه به تقاضای بازار، میزان عرضه استیبل کوین ها را تغییر می دهد.
استیبل کوین های زیادی وجود دارد، اما دای منحصر به فرد است. دای یک استیبل کوین بر پایه اتریوم (توکن ERC-20) است که هدف آن حفظ برابری ارزش با یک دلار آمریکا است. این کار از طریق سیستم خودکار قراردادهای هوشمند در بلاک چین اتریوم انجام می شود. قیمت استیبل کوین دای به طور غیرمستقیم با دلار آمریکا مرتبط است و با ترکیبی از سایر ارزهای دیجیتال وثیقه می شود.
از آنجایی که ارزهای دیجیتال پر نوسان هستند، دای را می توان به عنوان پوششی در برابر این نوسانات استفاده کرد، به خصوص در مواقعی که معامله گران معتقدند قیمت ارزهای دیجیتال ممکن است سقوط کند. توکن دای ارزش 1 دلار را حفظ می کند زیرا به دلار متصل است. در حال حاضر ارزش بازار دای حدود ده میلیارد دلار است و پیش بینی می شود که رشد بیشتری داشته باشد.
استیبل کوین دای توسط MakerDAO که یک سازمان مستقل غیرمتمرکز است، ایجاد شده است. این استیبل کوین با روشی غیرمتمرکز و با استفاده از قراردادهای هوشمند عمل می کند. MakerDAO در سال 2014 توسط کارآفرین دانمارکی Rune Christensen تاسیس شد. MakerDAO از طریق یک سیستم دموکراتیک مدیریت می شود که در آن دارندگان MKR در مورد تصمیماتی که باید در در رابطه با ایجاد هرگونه تغییرات در MakerDAO، Maker Protocol و DAI بخواهد انجام شود، رأی می دهند. قدرت رای آنها متناسب با تعداد توکن های Maker ی است که در اختیار دارند.
توکن دای و قراردادهای هوشمند آن در 18 دسامبر 2017 به طور رسمی در بلاک چین اتریوم راه اندازی شد. شرکت سرمایه گذاری پر ریسک Andreessen Horowitz در سپتامبر 2018، 15 میلیون دلار در MakerDAO سرمایه گذاری کرد و آن را صاحب 6 درصد از کل توکن های MKR کرد. در آن سال، حتی با کاهش شدید قیمت ETH، دای موفق شد ارزش یک دلاری خود را با موفقیت حفظ کند.
در سال 2019، تقسیمبندیهایی در MakerDAO به وجود آمد، زیرا موسس آن یعنی کریستنسن میخواست محیطی مطلوبتر ایجاد کند و اجازه دهد که علاوه بر ارزهای دیجیتال، وثیقه های فیات نیز برای دای فراهم شود و پس از مدتی بحث، مدیر ارشد فنی (CTO) این شرکت، MakerDAO را ترک کرد.
دای زمانی که کاربران در برابر وثیقه قفل شده وام می گیرند ایجاد می شود و با بازپرداخت وام از بین می رود. اگر اتر یا سایر رمزارزهای پذیرفته شده به عنوان وثیقه را سپرده گذاری کنید، دای جدیدی ایجاد خواهید کرد. وقتی دای قرض گرفته شده را پس می دهید، وثیقه قفل شده بازپس گرفته می شود.
همانطور که در بالا ذکر شد، دای به دلار آمریکا وابسته است. دای برای حفظ ارزش خود از مکانیسم بازخورد نرخ هدف (TRFM) استفاده می کند. بنابراین، هدف دای این است که ارزش خود را در یک دلار نگه دارد. اگر هدف قیمت زیر یک دلار باشد، آنگاه TRFM افزایش مییابد تا قیمت دوباره بالا برود. هنگامی که قیمت دوباره بالا می رود، دارندگان رمزارز دای سود می کنند و تقاضا افزایش می یابد. با افزایش تقاضا، عرضه کاهش می یابد زیرا کاربران دای را از طریق پوزیشن بدهی تضمین شده (CDP) قرض می گیرند و از مارکت خرید می کنند. بنابراین، آنها باعث می شوند که قیمت دای به قیمت هدف خود بازگردد.
استیبل کوین های دیگری مانند تتر (USDT)، True USD (TUSD) و پکسوس استاندارد (PAX) وجود دارند. همه این استیبل کوین ها یک چیز مشترک دارند: آنها به دارایی های پایدار (مانند دلار آمریکا) متصل هستند. دای به دلایل مختلفی با بقیه متفاوت است. مزیت اصلی دای،غیرمتمرکز بودن آن است و توسط یک سازمان مستقل غیرمتمرکز از طریق یک پروتکل نرم افزاری مدیریت می شود. از آنجایی که استیبل کوین دای بر روی بلاک چین اتریوم ساخته شده است، هر کسی می تواند بدون نیاز به کسب اجازه، دای ایجاد کند.
همه ی فعالیت ها در بلاک چین به صورت عمومی توسط قراردادهای هوشمند خوداجرای اتریوم ثبت می شود. بنابراین سیستمی که دای از آن استفاده می کند شفاف است و کمتر مستعد فساد است. همچنین در دای یک سیستم حکومتی دموکراتیک وجود دارد که در آن هر تغییر و تصمیم با رای شرکت کنندگان عادی گرفته می شود.
عدم نیاز به حداقل موجودی لازم :
بسیاری از افراد در سراسر جهان فاقد حداقل مقدار دارایی مورد نیاز برای واجد شرایط بودن به منظور افتتاح حساب بانکی هستند، اما برای استفاده از DAI حداقل موجودی لازم نیست.
DAI می تواند یک ارز باثبات جایگزین ارزهای فیات باشد و ابزاری را برای انجام امور مالی برای شهروندانی که در مکان هایی با بی ثباتی شدید اقتصادی زندگی می کنند، فراهم کند. استیبل کوین دای بیشتر به عنوان پوششی در برابر نوسانات استفاده می شود زیرا ارزش ثابتی را حفظ می کند. چیزی که این نوع دارایی ها را متمایز می کند، توانایی حفظ ثبات حتی در یک بازار پر نوسان است. دای دقیقاً این کار را انجام می دهد زیرا می تواند قیمت یک دلار را در هر شرایطی حفظ کند.
از آنجا که دای یک سیستم شفاف است، به دسترسی نامحدود کاربران به تمام دارایی های خود کمک می کند. در مقابل، برخی از دولتها، مانند زیمبابوه و میانمار، محدودیتهایی را بر توانایی شهروندان برای دسترسی به فیات خود با اعمال سقف برداشت روزانه یا ماهانه در حسابهای بانکی خود اعمال میکنند. در سال 2019، زیمبابوه محدودیتهای برداشت هفتگی را تا 20 دلار زیمبابوه (ZWD) اعمال کرد. به طور مشابه، در سال 2021، دولت میانمار محدودیت برداشت روزانه 500000 کیات (حدود 350 دلار آمریکا) را اعمال کرد.
از طریق سیستم DAI Savings Rate (DSR)، کاربران از توکنهای دای استفاده میکنند تا از طریق مسدود کردن آن و گرفتن بهره، درآمد کسب کنند. دای را می توان نسبتاً آسان با پول واقعی مبادله یا با ارزهای دیگر نیز معامله کرد. دای یکی از محبوب ترین دارایی های رمزنگاری شده در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) است. اعطای وام با سپرده های دای نیز دارای مزایای متعددی می باشد. در کشورهایی مانند ایالات متحده، بریتانیا، هلند، استرالیا، فرانسه و اسپانیا، مشتریان می توانند با وام دادن سپرده های دای خود از طریق صرافی کوین بیس، سالانه دو درصد سود دریافت کنند.
در بسیاری از موقعیتها، هزینههای انتقال وجه بینالمللی میتواند بسیار بالا باشد، و زمان لازم برای نهایی کردن انتقال میتواند بسیار طولانی باشد. با کارمزدهای اسمی انتقال و پردازش سریع دای ، تراکنش های جهانی از کیف پول یک کاربر به کیف پول دیگری، بسیار شفاف تر و کارآمدتر می شوند.
مؤسسات مالی سنتی فقط در ساعات کاری فعالیت می کنند. بنابراین، تراکنشها از طریق این موسسات میتواند برای روزها معلق بماند و تنها زمانی نهایی میشود که موسسات بانکی باز شوند و نقل و انتقالات لازم پردازش شوند. این در حالی است که از طریق دای و بلاک چین اتریوم، تراکنش ها را می توان در هر زمان و در هر روز از سال در عرض چند دقیقه انجام داد.
سیستم MakerDAO به انجام ممیزی ها و تحقیقات گسترده برای اطمینان از ایمنی قدرتمند پلتفرم معروف است. توسعه دهندگان تمام قراردادهای هوشمند و مکانیسم های پروتکل اساسی که ساختار داخلی سیستم را تشکیل می دهند را از طریق تجزیه و تحلیل ریاضی تأیید می کنند.
اگر بخواهیم دنبال معایبی برای این استیبل کوین باشیم، تنها میتوانیم به موارد محدودی اشاره کنیم. یکی از این موارد این است که این ارز قابل استخراج نیست(البته این در مورد دیگر استیبل کوین ها نیز صدق میکند). مورد دیگر این است که دای هنوز نتوانسته است جایگاه برترین در میان استیبل کوین ها را با اقتدار از آن خود کند.
در روزهای ابتدایی رمزارزها، خرید آنها دشوار بود زیرا صرافی های زیادی برای ارزهای دیجیتال وجود نداشت. این روزها، تعداد ارزهای رمزنگاری شده و صرافی ها به طور چشمگیری افزایش یافته است و خرید آنها هرگز آسان تر از این نبوده است.
اولین جایی که برای دریافت توکن های دای به ذهن می رسد، پلتفرم MakerDAO است. با این حال، میتوانید رمزارز دای را در بسیاری از صرافیهای ارزهای دیجیتال نیز خریداری کنید. برخی از این صرافی ها عبارتند از:
Coinbase Pro
Huobi Global
KuCoin
Kraken
Binance
OKEx
HitBTC
Gemini
همچنین می توانید دای را از طریق پروتکل های مبادله توکن در برنامه های مالی غیرمتمرکز (DeFi) مانند Unswap و Compound دریافت کنید.
دای یک توکن ERC-20 است؛بنابراین می توان آن را در هر کیف پول سازگار با ERC-20 مانند Atomic، MyEtherWallet، Metamask، Exodus، Jaxx، Mist و Trust ذخیره کرد.
توکن های دای را می توان در کیف پول های سخت افزاری مانند Ledger یا Trezor نیز ذخیره کرد. کیف پول های سخت افزاری برای ذخیره توکن های شما ایمن تر هستند زیرا به اینترنت متصل نیستند و بنابراین هک کردن آنها غیرممکن است.
MakerDAO گام های بلندی در تبدیل دای به یک استیبل کوین رقابتی برداشته است. از زمانی که دای در سال 2017 روی بلاک چین اتریوم راه اندازی شد، به جرات می توان گفت که این توکن موفقیت قابل توجهی داشته است.از آنجایی که هدف MakerDAO این است که دای یک "ارز بی طرفانه" باشد، لوگو آن را به گونه ای ساخته اند که در یک نگاه به عنوان یک ارز شناسایی می شود. چیزی شبیه به لوگو ارزهای فیات مانند یورو و دلار.
Maker برای موفقیت در آینده و رسیدن به اهداف خود یعنی پذیرش و استفاده توسط میلیونها نفر، باید روی برندسازی توکنها کار و تمرکز کند و مردم را در مورد توکن و مزایایی که در صورت تصمیم به استفاده از آن خواهند داشت، آموزش دهد.
با این حال، از آنجایی که دای از بسیاری جهات با سایر استیبل کوین ها متفاوت است، به نظر می رسد چنین چیزی غیرممکن نیست و به نظر می رسد آینده آن روشن است. آینده ارزهای دیجیتال به طور کلی بسیار امیدوار کننده به نظر می رسد، زیرا انتظار می رود که آنها بخش مهمی از دنیای مالی آینده باشند.
سخن آخر
استیبل کوین های زیادی وجود دارند اما دای واقعاً منحصر به فرد است، زیرا یک توکن ERC-20 مبتنی بر بلاک چین اتریوم است. این سیستم حکومتی دموکراتیک دای است که آن را از بقیه متمایز می کند.
دای را می توان به عنوان محافظ در برابر نوسانات استفاده کرد زیرا ارزش 1 دلار را در هر شرایطی حفظ می کند. اگرچه ممکن است این هدف همه استیبل کوین ها باشد، اما چیزی که استیبل کوین دای را خاص می کند این است که این کار را از طریق یک سیستم خودکار قراردادهای هوشمند و روی بلاک چین اتریوم انجام می دهد.